Wednesday, August 1, 2012

3 MARIA


May tatlo akong friend ung isa si ROSSalinda savior ko, si ALMA MUROS na adviser ko at si VALentina na…… basta friend ko siya. Haha. Lahat naman sila magaganda pero sa iba ibang paraan. Ayoko na lang iexplain pa at baka may sumama ang loob, mahihirapan lang ako ijustify kung pano siya naging maganda.

Si ROSSalinda toyoin, madalas sumayaw ng pang sexbomb, literal na maganda ang hair, cameraman ng dalawa kapag nagbabalita at NBSB kung ano man yan ask mo na lang siya pm mo ko bigay ko sayo number niya. Masyado kasing choosy e,  di naman kagandahan. Haha.  Pero totoo choosy nga siya, ayaw niya ng kung sino sino lang. Gusto pa yata ung artistahin, ung mabango ung ilalim. 

Si ALMA MUROS naman tahimik, antukin, conservative konti, frustrated sa buhok na parang barb wire at pinaka slow of them all. Oo nga pala NBSB din siya kasi naman isa pang choosy ayaw daw niya ng mas babae pa sakanya. Madaming nanligaw pero walang sinagot kasi nga mga mas bakla pa sakanya. Pero alam mo ba? Very patient siya kasi ba naman 7 years na, imagine PITONG TAON! Hahaha.

Si VALentina naman ang extreme sa tatlo, liberated, modernized p*ta nga daw siya e, kahit sino ok na para sa one night stand. Haha. Malandi e. Walang duda. Pero wag ka kahit anong ginagawa niya basta nagtext si glydel sakanya sigurado mawawala na yan sa focus nanginginig pa. Ganun yata talaga kapag may ASIM pa. Hahaha.

Nakakasakit lang sa loob na sa tatlong yan wala man lang kahit isang nakajack pot sa love life. Ung masasabunutan mo kasi ang sweet nila ng jowa niya. Daig pa nga ng mga chaka na kaliwa’t kanan ang kalandian. Ano bang meron sila na wala ang tatlong prinsesa ko? Ganun na ba labanan pachakahan?

Alam ko in some way malungkot sila, nakikita ko at nararamdaman ko. There is something lacking na alam kong hindi ko kayang ibigay. Malabong maibigay ko talaga at kahit naman ioffer ko pa masusuka lang silang tatlo sakin. Sana lang dumating na ung time na hindi na one sided ang point of existence ng mga friends ko. Hopefully, when that time comes sana comparable or mas pa sa pagmamahal ko sa tatlong maria na to ang mahook nila. Dahil kung hindi…. Wala! Wala naman akong magagawa sasamahan ko na lang sila umiyak tatlo!  

Tuesday, July 31, 2012

It’s been a year pero parang kahapon lang nangyari. Nagulo nanaman lahat, back to zero ang drama. Minsan talaga kahit anong pilit mo kung di pa hindi pa talaga. I was really shocked when he called me again, and for the record nagpalit na ako ng number. It so happen na ininsert lang ni ROSSalinda ung globe sim ko ung dati kong number sa phone niya. Then may tumawag na unknown number.


Ayoko na sana sagutin dahil nga hindi ko naman na ginagamit un, pero sabi ni ROSSalinda  sagutin ko. Im very sure kung sino ung nasa kabilang line. Un na yata ung boses na hindi ko makakalimutan kahit na kalian, walang katulad, walang kaparis at walang papantay. I’m sure nabasa mo yan sa previous blog ko so may clue ka na kung sino kung binasa mo talaga.


That moment parang sasabog ung dib-dib ko, hindi ko sure kung dahil lang ba sa gulat o dahil sa matagal ko ng inaantay na tumawag siya ulit. Saglit lang ung pag uusap namin, kasi maarte siya. Naistorbo na daw niya ko. Kung alam lang niya, na ilang araw ko na iniisip pano kami mag uusap. Kung paano ko siya macontact ulit at kung pano ko sasabihin na “sorry magbalikan na tayo”. Kaya lang, hindi pa yata ganun kalaki ang lalamunan ko para lunukin ang walang kwentang pride ko.


I don’t have any clue kung bakit tinatawagan niya ko, gusto na ba niya makipag balikan? Bakit hindi na lang niya sabihin agad. Wala naman problem sakin, in fact matagal ko na din na inaantay na sabihin niya yun. Ayoko lang naman na sakin manggaling dahil kahit papano babae pa rin naman ako at ayokong isipin na naghahabol ako. 


Ang hirap pa dito I don’t know exactly what I’m heading at. Kung mag move on na ba ako at kalimutan siya completely. I’m trying pero everytime na I’m decided to fetch things up biglang may mangyayaring ganito. Tatawag siya at mababaliw ako ma o-obsessed sa idea na magiging ok pa kami. Na mababalik pa sa dati ang lahat. 


Nakakatawa pero totoo, magulo kaming dalawa. Siguro ayaw na niyang lumunok ng pride katulad ng paglunok ni darna ng bato. Kasi nga naman matagal na niyang ginagawa yun, wala naman siyang super powers para ma endure ang kasamaan ng ugali ko. Sana lang  this time sabihin na niya kung ano gusto niya, para na kaming ecosystem pabalik balik, pa ulit-ulit lang, though ok na rin sakin kasi alam ko hindi siya mabubuhay kung mawawala ako sa chain of life niya. 

Monday, July 23, 2012

Theory


Sigurado ako isa ka sa mga nachakahan sa mga sinulat ko dito sa blog spot. Pasensya na hindi po ako magaling, nagkataon lang na may sudden adrenalin rush at kumibot kibot ang mga intellectual muscles ko sa katawan kaya nag sulat ako dito ng kung ano ano. Hindi ko mapigilan e. Sori na. Galit ka? 

Alam mo totoo nga na sa paglipas ng panahon nag iiba ka ng preference kung dati gusto mo kulot, ngayon gusto mo rebonded na with cellophane pa para makintab, dati gusto mo payat ngayon kahit lumba lumba keri na, at kung dati lalake ka ngayon lalake na ang hanap. Ung tipong may konting kilig na din sa kapwa lalake. Haha. 

Ako kasi first hand na experienced ko ang pag iiba ng sexual preference este ng life preference ko. Ung mga hilig ko ganyan. Before kasi mahilig ako mag sulat na English ang gamit na medium siguro dahil na rin sa influences ko simula pa nung bata ako. Lagi kasi ako nagmamaganda sa school namin na katulad nga ng sabi ko sa previous blog na kahit formal theme lang e feeling ko creative writing na. Pero in just a snap iba na, ngayon gusto ko na at tinatry ko naman na magsulat sa paraan na mabilis maiintindihan ng mga nagbabasa kung meron man, ung makakarelate sila dahil mas familiar sila. Hindi ko naman sinasabi na hindi nakakaintindi ng english ang mga readers pero diba mas masarap sa mata kapag tagalog ung binabasa mo? Aminin mo! Or else explain the Theory of Evolution by Charles Darwin using 3 yellow pad papers back to back. Mamili ka na lang.

Nagtanong ako sa friend ko na maganda ALMA MUROS name niya, dati siyang Filipino Editor sa University paper namin nung college pa kami at magaling siya magsulat ah. As in! bongga talaga. Tinanong ko siya kung ano ba ang dapat kong gawin para makapag sulat ako ng maayos na tagalog ang gamit ko. Ang sabi niya maganda daw ako. De joke lang. Ang sabi niya talaga hot ako. Haha joke ulit. Eto seryoso na, sabi niya mag basa daw ako ng mga tagalog books para at least magkaron ako ng idea sa pattern nila ng pagsusulat. Familiarity daw kasi ang key para ma-penetrate ko ang Filipino Literature. Pero alam ko naman na joke niya lang lahat un, ineechos lang niya ako ayaw niya talaga ako magsulat ng tagalog wag daw akong ambisyosa. Haha.   

So un nga nagbasa basa ako ng mga libro nila Wanda, Bob Ong, Ricky Lee, Jay Panti at Ilang blogs sa net para magkaron ako ng concrete idea kung anong gagawin. Secret lang pero ung apat nauna hindi ako bumili ng libro pumupunta lang ako ng National Bookstore para maki libreng basa sa mga libro nila. Kahit na minsan masama na tingin sakin nung guard kasi ‘No private reading na daw sila’. Wala e, wag siyang magulo alam ko naman na hindi lang ako gumagawa nun kahit siya gawain din un. Pero nagkaroon pa din naman ako ng chance na mabasa sila sa totoong buhay salamat kay ALMA MUROS na pinahiram ako ng libro kaya nadigest ko ung mga kwento. 

Shock ako kasi, competitive pala ang Filipino Literature. Marami pala tayong magagaling na writer na nag eexist. Hindi ko namalayan kasi busy ako sa pagbabasa ng mga libro na gawa ng ibang lahi.  Ang lansa ko, amoy niyo ba? --- Infairness, right after kong mabasa ung ilan sa mga libro. Nakapag sulat na agad ako ganun pala no?  para akong sasakyan na nafull tank. Hindi ako magkanda maliw sa dagsa ng mga ideas kaya dapat itype ko na agad baka mawala pa at liparin.  

Good thing, nag evolve na ang pamamaraan ng pagsusulat. Hindi na mortal sin kung mag taglish ka man, bisaya, bicolano, kapampangan, Ilocano, panggalatok, tagench (tagalog-french), taganese (tagalog-japanese) o tagchin (tagalog-chinese) kahit ano pa yan basta magsulat ka at hindi maiiyak ang mga magbabasa wala na daw sila pakeelam. 

Ngayon parang naiintindihan ko na kung ano ang gusto palabasin ng mga echuserang writers. Way back then kasi, iba pa thinking ko nagsusulat ako para sa sarili ko, dahil gusto ko lang. Dahil cool magsulat, sikat ako sa school at napapatunayan kong matalino ako dahil hindi lahat ng classmates ko e kayang gawin un. Pero ngayon, iba na nagsusulat ako para maintindihan ng readers (kung meron man) ang mga pinagsasabi ko kahit walang kwenta, ung hindi na katulad dati na kapag may pinapabasa ako no comment, nakanganga  o nagpupunas ng dugo sa ilong. Kahit magkaron akong maraming haters, o bad comments dahil sa mga isinusulat ko ayos lang kasi alam ko binasa nila ung blog ko. Alam ko na naintindihan nila ang mga sinulat ko. Proud ako, kasi this time around hindi na ko nagsusulat dahil gusto ko lang, o dahil tingin ko cool at matalino ako. Nagsusulat ako dahil gusto kong maintindihan at basahin ng iba. Ngayon proven na ba na in time nag iiba talaga preference ng tao? Kung hindi pa din explain the Theory of Molecular orbitals in not less than 4000 words using 3d presentation. Haha.


Question: Ano ang gender ni ALMA MUROS?
a. bading
b. baklush
c. a
d. a and b
e. all of the above

para kay ponyHEADtail



“May quota ang pag-ibig sa bawat limang umiibig isa lang ang nagiging maligaya” –- Para kay B, Ricky Lee


Sa totoo lang nung una kong nabasa yan, naisip ko kung may quota nga ba talaga ang pag-ibig. Kawawa naman ung apat, walang karapatang lumigaya flirt flirt lang daw ganyan pero walang true love. Ayoko tuloy maniwala dahil baka pati ako delikado baka isa ako dun sa apat na iiyak. Well, mukha nga.


Move on girl---- yan ang madalas kong marinig sa mga makikiri kong kaibigan na hindi ko malaman kung may kasarian ba talaga. Hindi naman talaga ako pala kwento sakanila ng tungkol kay “ponyheadtail” updated lang sila sa lovelife ko dahil may pakpak ang mga tenga nila. To be honest di naman naging masama ang almost 2 years namin na magkasama, in fact naging daan un para makilala ko at maexplore ko pa ang sarili ko. 


Hindi niya ako binago, hinayaan niya lang ako mag adjust sa paraan na gusto ko, sa paraan na alam ko at sa paraan na kaya ko. Pina realize sakin na hindi pwedeng gusto ko lagi ang masunod, na matuto akong iconsider ang feelings ng ibang tao lalo na ng partner ko, na wag ko siyang takutin dahil matagal na siyang takot at idagdag pa na walang kalulugaran ang pag mamaganda ko dahil hindi naman daw ako maganda HOT lang. Hindi masama, pero hindi din madali. 


Alam na alam niya ang topak ko, ang baho ng utot ko, ung amoy ng kili kili ko at kung ano ano pang hindi mo maiimagine na bumubuo ng personality ko. Siya na yata ang may pinakamahabang pasensya sa balat ng universe kasama na undead. Minsan pa nga titignan ko lang siya alam na niya kung ano nasa isip ko. Kakaiba talaga. Walang katulad at siguradong hindi mapapalitan.


Pero sa lahat ng yan, there is this one thing kung bakit siya outstanding un ung pagiging concern at pagmamahal niya sa mga kapatid ko. Pumupunta siya sa bahay para ipagluto kami ng mga kapatid ko, bago mamalengke tatanungin niya muna sila kung anong gusto. Lagi sila nagbobonding na parang invisible na ko. Alam mo, mas mahal na nga nila si “ponyheadtail” kesa sa akin e pero I’m not envious instead I am overwhelmed kasi alam ko hindi lang ako ang aalagaan niya pati mga kapatid ko.


Kaya lang, lahat yata ay temporary lang. May katapusan talaga ang lahat ng bagay.  Sometimes no matter how great love is napapagod din pala. Nauubos din pala ang pasensya. I overdone things and underestimate him. Then ayun na! Alam mo na! 


Things became really shaky after we break. Kahit na tinry ko madivert attention ko nagpaligaw at nakipagdate pero walang nangyari. May point of comparison kasi, unfair ako totoo kasi lahat na lang kinocompare ko sakanya. Ewan ko pakiramdam ko kasi a part of me flew, feeling ko may kulang na sa pagkatao ko at alam kong hindi na babalik. 


Siguro masyado ako nasanay sakanya kaya ngayon tuloy, I can’t get myself out of that black hole scourge with different questions bragging in my head. Nagtatanong what went through? If only I could turn back time and fix stuff. I won’t hesitate no more. Kaya lang sobrang tagal na, baka at this very moment my iba na siyang pinagluluto.


Huuu! Nakakangawit pala to ng ¼ no? Siguro nga may quota nga talaga ang pag-ibig at kasama ako sa apat na taong mayroong tragic love story, na hindi makikita ang one true love instead right love lang. Hopefully, hindi pa huli ang lahat baka pwede pa magchange character sa script at ako ang nag iisang liligaya sa bawat limang taong umiibig. Shet na quota yan! Haha.




PS. Thank you Mr. Ricky Lee para sa libro mo na “Para kay B” nakapagsulat ako ulit dahil sayo. 




Tuesday, July 17, 2012

The Fabolous 'YELLOW LANE'


One thing I’ve noticed, malakas talaga impact ng MMDA sa transportation cycle ng manila, imagine konting kembot lang nila nagkakagulo na ang mga tao. Whatever their new amendment is siguradong pasok sa plangganang butas na magttraffic at mag kakaroon sila ng million million na haters hindi followers katulad sa twitter. 

Katulad ngayon strictly enforced na ung ‘yellow lane’ rule kaya naman ang mga commuters sa EDSA nagkagulo.  Normally, after work mga 15 minutes lang ako mag aantay sa train makakasakay na ko, but this week is different halos isang oras na ko nag aabang hindi pa din ako nakasakay ng train dahil siksikan north or south bound man. Sobrang daming tao, kung pwede lang kahit sa bubong sumakay malamang puno din don. Napansin ko din, sa mga bus stop ung mga tao jam pack. Para na silang mga langgam sa dami nilang nag aabang ng bus.

Feeling ko lang ah, sa opinion ko lang dahil blog ko naman to. Haha. Hindi na yata applicable satin ung yellow lane. Imagine 23 years na (kasing age ko pa) simula nung naipasa ung ordinance about yellow lanes, of course maraming ng pagbabago. Ung dami pa lang ng nag-ooperate na bus sa EDSA questionable na kung kasya ba kahit ipagpipilitan at ipagsisiksikan sa yellow lanes na yan, given pa na bawal sila dumaan sa flyovers at tunnels. Ano na mangyayari? Ilan ba ang total population ng commuters compared to private vehicles? Mukhang sa bagong policy ng MMDA private sect lang ang nakaka enjoy dahil bukod sa pwede na sila magdrive ng 140kph, makakapag lamyerda pa sila after work. Iba e! may sasakyan sila.

Marami talagang galit na galit na commuters, dahil ang akala nilang mapapabilis na byahe iba ang kinalabasan. Idagdag pa ang pagiging inconsistent ng MMDA dahil 2 days after ma implement ang fabulous yellow lane ay nag issue ng memorandum na pwede na dumaan ang provincial buses sa 3rd lane at ang city buses pwede sa flyovers kung rush hour. Meron pang ‘closed-door policy’ na dapat i-observe ang designated loading and unloading zone and buses only have 25 seconds to stay on a particular station. Failure to do so, may fine ang bus operator or ang driver.  Pwede din hati sila kung love nila ang isa’t isa.

Alam mo hindi naman ako against sa MMDA,  pero isa ako sa mahihirap na commuters na nagbabayad ng buwis na walang reklamo. Kaya sana in return, quality service. Pag aralan muna mabuti, kasi hindi lang tao ang apektado pati ang trabaho.

JOHARI'S FIRST WINDOW


Random things you should know about me:


I get easily annoyed.
I love to write, but don't take this literally.
I'm a black belter in taekwondo.
I'm a rocker turned into a bossa nova specie.
I'm arrogant.
I bite.
I'm moody.
I want to take things slowly but surely.
I'm a heavenly body with few words.
When I say no, I don't mean it.



Monday, July 16, 2012

One text makes the world go DOWN


SMS received
 "Baka sa katapusan lumipat na ako dyan"

----

No choice, lumipat na nga si papa sa PALASYO ko. Hindi ako masaya, hindi talaga! Ewan ko ba hindi na ako komportable na kasama siya sa iisang bahay. Para akong sinasakal, hindi na din masarap tulog ko, irritated ganyan. Feeling ko na invade privacy ko, kasi naman 6 years kaming nabuhay ng mga kapatid ko na hindi naman namin siya kasama. Sabagay kahit pala before sa QC pa kami nakatira at kasama pa  namin siya hindi ko rin naramdaman, HINDI KO NARAMDAMAN na may kasama akong tatay.

Maliit lang bahay namin, apartment lang. Pero tinatawag kong palasyo kasi solo namin magkapatid, nagagawa namin lahat (hindi kasama yang iniisip mo). Ok naman kami ng kapatid ko kahit dalawa lang kami sa bahay. Oo minsan nag-aaway kami pero hindi naman talaga mawawala un. Never namin naisip na may kulang, kasi we make things work both ways. Ako ang nanay, tatay, ate, kuya, bestfriend, kapitbahay, pet, at katulong. Yes all levels at the same time na violate ko na nga ang isang quality of matter ung impenetrability na two bodies cannot occupy the same space at the same time. Oh diba? kabog! 

Sabi ni mama uuwi na daw siya this november and I'm certain na nalaman ni papa un kaya siya umuwi bigla samin.  I just can't stand the fact na after lahat ng ginawa niya ganun na lang. Ano un? wala man lang sorry? erased na lahat ng ginawa niya? How can he easily forget? Sana binigyan niya din ako kung ano mang gamot sa limot para makapag move on na din ako sa lahat ng nangyari before. 

To make the story short, nandito na nga si papa. Wala din naman ako nagawa, hinayaan ko lang siya magstay dito. Isa lang naman ang dahilan --- hindi naman kasi ako bastos. Hindi ako pinalaki ni mama para lang maging bastos. Ngayon kapag kinakausap niya ko, kinakausap ko din naman siya. After all tatay ko pa din naman siya baliktarin ko man ang mundo, galing pa din ako sakanya. Pero hanggang dun na lang, hindi ko kayang ibigay ang pagmamahal na dapat binibigay ng isang anak sa kanyang tatay. Hindi ko kaya magbigay hindi dahil madamot ako, hindi ko kaya magbigay dahil sa buong buhay ko hindi ko rin naman naramdaman kung pano mahalin ng isang tatay.


PS: Hindi ko pala siya nireplyan sa text niya.